Krakowscy liderzy melodyjnego punk rocka z tytułu tej płyty uczynili motto i po raz pierwszy nagrali materiał w języku ojczystym.
Po świetnym poprzednim albumie, CF98 mieli bardzo dużo do udowodnienia. Pierwszy poważny egzamin w ich karierze zdali niemal bezbłędnie. Kapela bardzo dobrze odnalazła się w polskojęzycznych tekstach, a zmiany wpłynęły również na pozytywny odbiór zespołu przez publiczność, dla której przekaz CF stał się bardziej przystępny. Same kompozycje charakteryzują się mnogością muzycznych barw, licznymi zmianami tempa, ciekawymi chórkami, zadziornością mieszającą się z pogodnością i emocjonalnością. Bo właśnie emocje są największą siłą tego materiału. Młodzieńcze, skrajne, szczere i nagie emocje. Poczujesz je na pewno, słuchając nastawiających niesamowicie pozytywnie „Chmur” czy refleksyjnego utworu „Pod wodą” – dedykowanego zmarłemu przyjacielowi.
Na najwyższym poziomie stoi też wydanie płyty w formie digipacku, okraszone świetnymi rysunkami Marcusa Gunnara Petterssona.
Pamiętam, tę płytę, naprawdę wczuli się w gatunek, bardzo to jest dobre i stylowo i songwritersko. Szkoda że w Polsce nie było większego rynku na tego typu muzykę…