Jednym z moich najmilszych, młodzieżowych wspomnień jest to o nieodżałowanej niemieckiej stacji telewizyjnej Viva Zwei…
Ten muzyczny kanał obok starej, „subiektywnej” Machiny był podstawowym źródłem moich muzycznych fascynacji i czerpania wiedzy o wszelakich wykonawcach i ich twórczości. Po tamtych latach pozostało mi kilka kaset video, które zapełnione są teledyskami z Vivy Zwei. Nagrywanie klipów było czymś niesamowitym. To było jak łowienie ryb dla wędkarza. Godziny spędzone przed ekranem telewizora, w celu wychwycenia co lepszych kawałków. Im teledysk mniej popularny, tym większa satysfakcja z jego nagrania. Po zapełnieniu całej taśmy nadchodził czas oficjalnego spisu. Przewijałem kasetę i rozpoczynałem oglądanie mych zdobyczy, jednocześnie wszystko po kolei zapisując na kartkach dołączanych do pudełek od nośnika. Te kompilacje nigdy by nie powstały, gdyby nie Viva Zwei.
Młodsza siostra Vivy
Stacja rozpoczęła nadawanie 21 marca 1995 roku jako siostra zdobywającej coraz większą popularność telewizji Viva. Celem było przedstawienie szerszemu audytorium alternatywnej muzyki, której próżno było szukać na Vivie. Ze swoim ukochanym kanałem telewizyjnym pierwszy raz zetknąłem się w 1997 roku. Pamiętam, że wówczas jeszcze oprócz standardowego tytułu piosenki i wykonawcy 
informowano o roku wyprodukowania prezentowanego teledysku. Inne stacje w tym miejscu z reguły podawały tytuł płyty, z której promowany teledyskiem singiel pochodzi. Później również Viva Zwei nie wyróżniała się w tej materii.
W 1998 roku telewizja dołączyła do pakietu programów mojej kablówki i z miejsca stała się obiektem czci i kultu. Do dziś pamiętam większość stałych programów i godziny ich emisji. A także kolory kwadracików z nazwą audycji. Logiem Vivy Zwei był bowiem biały krzyżyk umieszczony w lewym dolnym rogu ekranu. Do niego „przyklejano” kolorowy kwadracik z nazwą prezentowanego aktualnie programu.
I tak o 8:00 zaczynał się dwugodzinny blok Sunny Side Up, prezentujący muzykę energetyczną i pobudzającą niczym kawa. W sam raz na dobry początek dnia. O 10 była powtórka wyświetlanego dzień wcześniej Fast Forward, który cieszył się chyba największą popularnością. Godzina 13:00 to blok Noon, gdzie zawsze można było natknąć się na jakiś rodzynek, później były znów powtórki i audycje bez osób zapowiadających klipy. O 18:00 premiera wspomnianego już Fast Forward, o 20:00 2Rock – program rockowy Markusa Kavki, zastąpionego z czasem przez jakąś młodą prezenterkę. Kolejna audycja, czyli emitowany o 21:00 Shockwave był prowadzony przez skośnookiego Ill-Young Kima. Miał to być blok ukazujący, jak sama nazwa wskazuje, teledyski dość szokujące, jednak średnio to się w rzeczywistości sprawdzało.
Moc tematycznych bloków
Po Shockwave zaczynały się audycje tematyczne – rapowy Deep (przemianowany z czasem na Supreme), metalowy Virus (z porażającą reklamówką prezentującą gołębie zadziobujące swojego skrzydlatego współtowarzysza), erotyczny Popp TV, kukiełkowy show Zwobot czy prezentujący twórczość mocno awangardową i podziemną Wah Wah. To właśnie dzięki temu ostatniemu programowi poznałem rewelacyjne video do piosenki „Sometimes” jednoosobowego projektu Les Rythmes Digitales (za którym stoi Stuart Price), ukazujące nocny żywot pluszowych maskotek. Na Wah Wah często można było zobaczyć poruszające teledyski Aphex Twina, których próżno było szukać na innych stacjach. Na Wah Wah dostawałem wersje pełnometrażowe i nieocenzurowane. O teledyskach The Residents oraz relacjach z koncertów Fantomasa czy Merzbowa nie sposób nie wspomnieć. Strzałem w dziesiątkę była również seria 90’s Backspin. Prezentowała w poszczególnych odcinkach każdy rok ostatniej dekady XX wieku – najważniejsze muzyczne wydarzenia i teledyski.
Z czasem Viva Zwei zaczęła się nieco zmieniać. Coraz mniej było audycji stricte tematycznych, a więcej czasu przeznaczano na bloki bez prowadzących, ukazujące klipy, które często gościły również na innych stacjach (mowa tu m.in. o bloku Zwei). Pojawiły się też programy mające na celu podniesienie oglądalności stacji. Mowa o dotyczącym mody Trendspotting (którym zajęła się znana wszystkim z Fast Forward Charlotte Roche) czy wiadomościach, czyli Neuigkeiten (których prezenterem był nieżyjący już niemiecki dziennikarz muzyczny Rocco Clein). Pod koniec istnienia na „dwójce” leciały już nawet teledyski Robbie’ego Williamsa, choć specyficzny, wypracowany przez lata klimat stacji, bronił się nadal.
Viva Zwei 1995 – 2002
Na początku roku 2002 Viva Zwei ostatecznie zniknęła z telewizyjnych ekranów. Okazało się, że kanał prezentujący ambitną, niekomercyjną muzykę, nie jest w stanie przynosić zysków. Liczone w milionach marek straty, które przynosiła telewizja spod znaku krzyżyka, mogły być rekompensowane jedynie przez zyski Vivy. Nic więc dziwnego, że stacja w końcu zakończyła nadawanie…
Nie będzie już lepszej stacji muzycznej. Nie dla mnie. Choćby powstała telewizja puszczająca same teledyski moich ulubionych kapel, to i tak nie dorówna Vive Zwei… Jej unikalnemu klimatowi, nierozerwalnie związanemu z okresem mego dorastania. Ta stacja wrosła we mnie. A później przeminęła jak beztroskie dzieciństwo i nagrywanie klipów na kasety video, stając się częścią pięknych wspomnień.
/2007 rok/